Casus: Vervuilde babyvoeding
Er is een probleem bij een groot zuivelbedrijf. De babyvoeding die daar wordt geproduceerd, is mogelijk vervuild met een gevaarlijke bacterie. Een partij melkwei die opnieuw is verwerkt, en waarbij andere leidingen zijn gebruikt, is mogelijk de oorzaak.
Personeelsleden zijn hiervan al op de hoogte. Zij durven zolang het nog niet zeker is om wat voor bacterie het gaat niet de alarmbel in te drukken. Om vervolgens op te roepen de productie meteen stil te leggen. Onderzoek moet eerst uitwijzen om wat voor bacterie het precies gaat. Er bij het zuivelbedrijf een cultuur van ‘niet teveel zeggen, anders krijg je scheven gezichten’. Er wordt uiteindelijk wel een grote partij terug geroepen. Maar dat kan niet voorkomen dat er babies ziek worden, omdat er eerst toch besmette babyvoeding in de schappen terechtkomt.
- Wat doe jij als adviseur vanuit communicatie en ethiek en waarom als je via een collega hoort wat er precies speelt?
- Wat is jouw advies als het gaat om de aanpak qua communicatie in dit geval en wat zijn je argumenten?
- Wat is jouw advies op het moment als deze kwestie in de publiciteit komt en journalisten aankloppen met vragen en je je als organisatie moet verantwoorden? Hoe zou jij dit verder aanpakken?
